معلوم است که اصلاً چنین شائبه‌ای وجود ندارد؛ وقتی‌تماشاگری که در طول هفته و در تنها فرصتی که می‌تواند با خانواده باشد به پارک آمده تا با ارزان‌ترین قیمت، بهترین بهره‌وری را از تفریحش در پارک داشته باشد.بیگلری می‌گوید: ما شهروندان را دعوت می‌کنیم که به سینما بروند. همین باعث می‌شود که به‌تدریج، رفتن به سینما برایشان جابیفتد. ما بهترین روش را در اجرای چنین برنامه‌ای دیدیم.
در تائید این نظرات چند سینماگر در اظهارات رسانه‌ای خود موافقت خود را اعلام کرده‌اند. مهدی صباغ‌زاده می‌گوید: «از نظر اقتصادی این طرح به‌نفع تهیه‌کنندگان است و به سینما هم کمک می‌کند.»
وحید نیکخواه‌آزاد هم می‌گوید: «این طرح علاوه بر جنبه تفریح و سرگرمی وجه فرهنگی هم به برخی پارک‌ها اضافه می‌کند و موجبات آشتی برخی از خانواده‌ها با سینما را فراهم می‌کند.»خسرو ملکان هم که فیلم «مادر زن سلام»، از ساخته‌هایش، در فیلم پارک به‌نمایش درآمد می‌گوید: «این امر به‌هیچ‌وجه تهدیدی برای سینما نیست چرا که معتقدم آن کسی که فیلم را در پارک‌ها تماشا می‌کند اصلاً سینمارو نیست.»
از این دیدگاه ایجاد فرهنگسرا ابتدایی‌ترین کاری بود که شهرداری می‌توانست انجام دهد و ساخت سالن‌های سینما، یکی از وظایفی است که شهرداری دارد انجام می‌دهد. شهرداری نباید فقط به امور عمرانی چون آسفالت و مانند آن بپردازد. همان‌طور که هر شهروندی نیاز به خیابان خوب دارد، نیازمند خدمات فرهنگی هنری هم هست. ما برای داشتن یک شهر پاکیزه و تمیز، باید سطح فرهنگی‌هنری شهر را هم ارتقا دهیم. این دو مقوله از هم تفکیک‌ناپذیر است و اگر بخواهید این دو را از هم جدا کنید، در اجرا دچار مشکل می‌شویم. در خود سالن سینما هم، اگر کارهای مربوط به نظافت و آرایش سالن را جدا کنید، کسی برای دیدن فیلم نمی‌رود.
